OGÓLNY OPIS PROPONOWANYCH ZAJĘĆ
1. Zajęcia z zakresu ceramiki przeprowadzone w formie warsztatów popartych
wykładem.
– warsztaty, podczas których uczestnicy poznają różne rodzaje gliny oraz różnorodne
techniki jej obróbki; następnie własnoręcznie wykonają swoje prace ceramiczne – do wyboru
np.: miseczka z formy, kubeczki z wałeczków, zdobiona różnymi motywami ramka, kafel,
mozaika, kolorowe serca. W zależności od grupy wiekowej – różny stopień trudności i
wymagań.
Prace zostaną następnie wysuszone i wypalone, dzięki czemu każdy uczestnik będzie mógł
odebrać swoje dzieło jako trwały i piękny przedmiot artystyczny. Praca w glinie to nie tylko
doskonały relaks, ale przede wszystkim świetne ćwiczenie zdolności manualnych i twórczych
oraz koncentracji uwagi.
– wykłady na temat sztuki lub nawiązanie do literatury dostosowane do odpowiedniej grupy
wiekowej.
2. Proponowane przeze mnie warsztaty odnoszą się ściśle do konkretnych punktów podstawy
programowej dla:
– szkoły podstawowej I-III,
– szkoły podstawowej IV-VIII,
– szkół licealnych i techników.
Pozwalają na rozwój w różnych obszarach:
– fizycznym,
– emocjonalnym,
– społecznym,
– poznawczym.
SZKOŁY:PONADPODSTAWOWA I PONADGIMNAZJALNA
I. CELE I ZGODNOŚĆ Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ
Proponowane przeze mnie zajęcia z ceramiki w formie warsztatów oraz wykładów wpisują
się w podstawę programową dotyczącą szkoły ponadpodstawowej i ponadgimnazjalnej. Ich
zadaniem jest poszerzenie kompetencji uczniów w zakresie szeroko pojętych umiejętności
plastycznych, zarówno teoretycznych, jak i praktycznych. Rolą warsztatów jest też rozwijanie
wrażliwości estetycznej i umiejętności formułowania samodzielnych sądów, opinii i ocen w
oparciu o własne kryteria artystyczne. Moja propozycja warsztatów ceramicznych uzupełnia
zarówno kształcenie humanistyczne, jak i artystyczne. Wprowadzanie w obszar dziejów
sztuki, jej teorii i praktyki, musi się odbywać poprzez kontakt z dziełami sztuki, twórcami
oraz instytucjami zajmującymi się upowszechnianiem i promowaniem twórczości wizualnej.
Zajęcia są także ważnym elementem wychowania: wprowadzają w zagadnienia wiążące się z
ochroną dóbr kultury i własności intelektualnej, uczy szacunku dla narodowego i
ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego oraz patriotyzmu lokalnego.
Na zajęciach w mojej pracowni ceramiki artystycznej młodzież uczy się historii sztuki w
sposób praktyczny, twórczy. Problem plastyczny jest powiązany ze sztuką środowiska, w
którym uczeń funkcjonuje.
Zajęcia mają charakter zarówno edukacyjny jak i wychowawczy (integracja zespołu
klasowego, szczególnie istotna w I klasie; rozwijanie zainteresowań). Niebagatelny może tu
być aspekt pozwalający odkryć zdolności twórcze konkretnej osoby.
Uczeń:
1.Uczestniczy w kulturze poprzez kontakt, analizę i interpretację dzieł sztuki; dostrzega
konteksty powstawania dzieła;
2. Zapoznaje się z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi sztuki lokalnego środowiska;
ekspresja twórcza podejmowana w oparciu o środki wyrazu charakterystyczne dla sztuki
przełomu wieków XIX i XX ;
3. Wprowadzany jest w obszar działań instytucji profesjonalnie zajmujących się
upowszechnianiem kultury w zakresie sztuk plastycznych;
5.Uczeń organizuje samodzielnie lub zespołowo wystawę rzeczywistą lub wirtualną prac
plastycznych (np. fotografii), poprzedzoną promocją i reklamą (np. zaproszenie, ulotka,
plakat) i
np. organizacją wernisażu;
6. Aktywnie uczestniczy w wystawach i akcjach organizowanych przez twórców;
II. WARUNKI I SPOSÓB REALIZACJI
Zajęcia z plastyki mają zarówno aspekt kształcący, jak i poznawczy. Sztuka dociera do
emocjonalnej sfery osobowości, dlatego wpływa znacząco na rozwój intelektu, wyobraźni i
kreatywności. Zajęcia przeprowadzone są w formie warsztatów popartych wykładami z
historii sztuki . Treści kształcenia integrują się z innymi przedmiotami, nauczanymi w
szkołach w następujących kwestiach: historia – zakres zagadnień dotyczących uwarunkowań
historycznych i geograficznych dzieła sztuki; język polski – zakres zagadnień dotyczących
cech i stylistyki epok oraz kierunków, umiejętność formułowania wypowiedzi.
Warsztat poświęcony jest zrobieniu pracy ceramicznej (kafla) z gliny. Przygotowuję
materiały do wykonania pracy ( glina, narzędzia, miska z wodą, podkładki pod glinę).
Następnie określam temat pracy. Szczegółowo opisuję technikę wykonania kafla. Opisuję jaki
jest etap technologiczny powstawania ceramiki. Oprowadzam po pracowni, wyjaśniam jak
działa piec do wypalania ceramiki. Wprowadzam pojęcia z zakresu technologii
ceramiki. Pierwszym etapem wykonania kafla jest projekt, szkic na kartce. Następnie
uczniowie przystępują do pracy rozwałkowując płat gliny, docinają płat do wyznaczonej
wielkości następnie wykonują motyw w formie płaskorzeźby. Po zakończeniu lepienia
sprzątamy swoje stanowisko pracy i robimy mini wystawę z powstałych prac.
Uczniowie gotowe prace otrzymują po około dwóch tygodniach.
III. PRZYKŁADOWY SCENARIUSZ ZAJĘĆ. LICEUM. KLASA I.
Temat: Kafel. Ornament w sztuce secesji. Dlaczego łabędź?
Cele:
1.Uczestniczenie w kulturze poprzez kontakt, analizę i interpretację dzieł sztuki, dostrzeganie
kontekstów powstawania dzieła;
2. Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi sztuki lokalnego środowiska;
3. Poznanie terminów i pojęć, właściwych dla analizy formy dzieła sztuk plastycznych;
4. Zrozumienie, że sztuka powstaje w kontekście innych dziedzin kultury, a także historii,
filozofii, religii;
5. W oparciu o właściwą terminologię dokonywanie opisu i analizy wybranych dzieł sztuki
różnych dyscyplin;
6. Interpretowanie i odczytywanie wybranych dzieł sztuki w kontekście epoki. Wymienianie
zabytków i dzieł architektury najbliższej okolicy;
7. Opisywanie dzieł sztuki regionu, stosowanie terminów i pojęć właściwych dla danego
obiektu i stylu;
8.Podejmowanie działań twórczych w oparciu o środki wyrazu charakterystycznych dla
wybranych form wypowiedzi sztuki przełomu wieków XIX i XX;
9. Problem plastyczny jest powiązany ze sztuką środowiska, w którym uczeń funkcjonuje;
Przebieg zajęć:
Wykład:
Młoda Polska jako epoka-okres w literaturze i kulturze. Skoncentrowanie się na sztuce
użytkowej oraz kaflu jako elementu zdobniczego w architekturze.
W pracowni na ścianach wywieszone reprodukcje kafli z epoki secesji. Zdjęcia kafli
wrocławskich kamienic. Zachęcam do samodzielnego odkrywania sztuki secesji we
Wrocławiu.
Zajęcia warsztatowe:
1. Młodzież ma postawione zadanie: zaprojektuj i wykonaj kafel, który mógłby zdobić
klatkę schodową w kamienicy wybudowanej we Wrocławiu w 1901 roku;
2. Rozdanie pomocy dydaktycznych: gliny, wałków, narzędzi, kartek, ołówków;
3. Wykonanie przez młodzież projektu kafla z uwzględnieniem detalu secesyjnego;
4. Opisanie metody wykonania kafla. Płaskorzeźba. Relief płaski (bas-relief);
5. Przystąpienie do pracy;
6. Omówienie powstałych prac.
7. Mini wystawa.
8. Uczniowie gotowe prace otrzymują po ok. dwóch tygodniach.
Czas trwania zajęć: dwie godziny
Koszt: 50 zł/osoba